Πολιτική Επιθεώρηση: Η ευκαιρία της κρίσεως Του Στέλιου Ράμφου

 www.protagon.gr, 30.5.11

Η συναισθηματική νοημοσύνη εμποδίζει το ακαταλόγιστο της θέλησης να δικαιωθεί στην παραζάλη της μάχης και η μέθη της επιβολής να σκοτίσει τη συνείδηση. Τα βιώσαμε στην Ελλάδα κατά την πτώση της απριλιανής δικτατορίας, οπότε η γενιά του Πολυτεχνείου με την υπεροψία ενός νικητή που δεν ενδιαφέρθηκε να σκεφτεί τη νίκη του, εξαργύρωσε βιαστικά το επίτευγμα, με τα σύμβολα και τα προνόμια της εξουσίας. Χωρίς στοιχειώδη εφόδια η γενιά τούτη η οποία κυβερνά ως σήμερα, ακολούθησε με ασύνειδη μακαριότητα το δρόμο του λαϊκισμού, υποδαύλισε ένα πνεύμα εμφυλίου πολέμου και οδήγησε τον τόπο στη σημερινή κατάντια. Ήταν ίσως το μόνο που μπορούσε να κάνει με μια σκέψη βγαλμένη από την ιδεολογική παράνοια.

Στοίχημα κάθε αντιξοότητας είναι να γίνει ευκαιρία. Το κερδίζουν όσοι προηγούνται του εαυτού τους και ξεκινούν από μέσα τους για να πιάσουν την άκρη του μέλλοντος στο κουβάρι του παρόντος.

..."Περισσότερα εδώ

Κουρασμένοι, ηλικιωμένοι, πεισματάρηδες γέροι, λέμε «όλα όπως πριν», αλλιώς ας τελειώσουμε εδώ.

Edito 356   Athens Voice Φώτης Γεωργελές

Αν γύρω στο 15 o αιώνα μ.Χ. ένα διαστημόπλοιο παρατηρούσε από ψηλά τον πλανήτη Γη και προσπαθούσε να προβλέψει την εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής, θα έπεφτε έξω. Υπολογίζοντας τα φώτα, τις μεγάλες πόλεις, τη συγκέντρωση των πληθυσμών, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η ανάπτυξη θα συνέβαινε στο ανατολικό ημισφαίριο. Συνέβη το αντίθετο. Διαφωτισμός, εθνικά κράτη, μηχανές εσωτερικής καύσης, βιομηχανική επανάσταση έγραψαν την ιστορία των τελευταίων 500 χρόνων.

Γύρω στα 20-30 χρόνια πριν, όταν αρχίσαμε να μιλάμε για παγκοσμιοποίηση και επανάσταση της πληροφορικής, λίγοι συνειδητοποιούσαν τι σημαίνει η έκρηξη της τεχνολογίας. Τα κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης έβλεπαν μόνο άλλη μια αντιδραστική επινόηση του καπιταλισμού για να συνεχίσει την εκμετάλλευση.
εδω περισσότερα 

Η Γενναιοδωρία των Ταξιτζήδων του Αρίστου Δοξιάδη

July 24, 2011

 Σήμερα στις  εισόδους  της Ακρόπολης και του Μουσείου της Ακρόπολης στέκονταν μερικοί ευγενέστατοι ταξιτζήδες (εκ μέρους του ΣΑΤΑ) και μοίραζαν φυλλάδια που γράφουν: «Φίλε επισκέπτη ζητάμε συγγνώμη για την ταραχή που σου προκαλέσαμε διεκδικώντας το δίκιο μας. Για τη διευκόλυνση σου φροντίσαμε ώστε να έχεις σήμερα ελεύθερη είσοδο στον χώρο και στο μουσείο της Ακρόπολης. Σου ευχόμαστε καλή διαμονή» (από κάτω, το ίδιο στα αγγλικά).
Τους ρώτησα, το δικό μου εισητήριο θα το πληρώσετε εσείς; 
- Οχι, μου είπαν, αλλά τα κανονίσαμε για να μπείτε ελεύθερα.

Περισσότερα εδω

Φεύγω ή Μένω: το δίλημμα μιας γενιάς -- Αντιλογία

Η Αντιλογία (debate) έγινε στις 6 Ιουλιου 2011, οργανωμένη εξαιρετικά από την Intelligence Squared. 
Ηταν μια βραδιά που την χάρηκα ιδιαίτερα, για το επίπεδο των συνομιλητών, και για την καλοπροαίρετη διάθεση όλων. 'Ενα τόσο σύνθετο αλλά και προσωπικό ζήτημα δεν προσφέρεται για τοποθετήσεις ασπρο/μαύρο. Αυτός όμως ήταν ο όρος της Αντιλογίας, σε αυτόν συμμορφωθήκαμε, υπερτονίζοντας τα υπέρ της θέσης μας. Ελπίζω οτι από το σύνολο φωτίστηκαν αρκετές όψεις.
Ενα ενδιαφέρον παρεπόμενο: Μια φίλη που είναι υπέρ του "Μένω" μου εξομολογήθηκε οτι ψήφισε "Φεύγω" στην αρχική καλπη, και "Μένω" στην τελική, για να ενισχύσει την ομάδα του Μένω, αφού αυτό που μετράει είναι η μετατόπιση γνωμης ως αποτέλεσμα της Αντιλογίας. Ελληνική παγαποντιά, δηλαδή. Εικάζω οτι όσοι είναι υπέρ του "Φεύγω" δεν είναι τόσο παγαπόντηδες. Ισως αυτό να εξηγεί και τη θεαματική μας νίκη. δες το debate