Ο κλαυθμός για το Δημόσιο Tου Πασχου Mανδραβελη

Κλαυθμός βαρύς ακούστηκε για το σχέδιο της κυβέρνησης να αξιολογεί τους προς μετάταξη υπαλλήλους και όσοι δεν κάνουν για κάποια θέση του Δημοσίου να απολύονται. Δυστυχώς, ο κλαυθμός που ακούστηκε είναι για τους λάθος λόγους. Αντί να κλαίμε που μέχρι στιγμής (και ανεξαρτήτως της οικονομικής κρίσης) δεν γίνεται καμία αξιολόγηση των υπαλλήλων στο Δημόσιο, κάποιοι κλαίνε επειδή θα γίνει μια φορά. Ετσι γέμισε το κράτος με αδιάφορους υπαλλήλους και κάθε χρόνο χρειαζόταν συμβασιούχους, για να κάνουν τη δουλειά των αδιάφορων. Μετά οι συμβασιούχοι πίεζαν για «εργασιακή ασφάλεια». Κάποιοι φιλεύσπλαχνοι και πεινασμένοι για ψήφους υπουργοί τούς νομιμοποιούσαν και πολλοί από τους μόνιμους πλέον υπαλλήλους περνούσαν στο σώμα των αδιάφορων. Το αποτέλεσμα ήταν να χρειάζονται νέοι συμβασιούχοι, που μετά ζητούσαν μονιμοποίηση και ούτω καθεξής μέχρι να φτάσουμε στη χρεοκοπία.
 Περισσότερα.....

Ένα σώμα πάνω σε βάθρο που τρίζει... / του Κώστα Χατζηαντωνίου

 
«Πάει πια ο καιρός της απάτης
Το κομψό ψέμα μας παράτησε»

Γ. Σαραντάρης
Ένας από τους πνευματικούς ανθρώπους, του οποίου η απουσία ήταν νομίζω πολύ σημαντική κατά τη θλιβερή για την κοινωνική μας συνείδηση τελευταία τριακονταετία, ο 'Αγγελος Τερζάκης, έλεγε πως ένα καθεστώς κρίνεται από το είδος των πολιτών που ενθαρρύνει. Ενθαρρύνει δηλαδή τους καλύτερους ή τους χειρότερους; Φυσικά, δεν εννοούσε τους καλύτερους ή τους χειρότερους ανθρώπους (επ' αυτού αρμόδιοι είναι μάλλον εκείνοι οι χολερικοί επιφυλλιδογράφοι που κρίνουν και κατακρίνουν τους πάντες, πλην του αθώου εαυτού τους βεβαίως) αλλά τους καλύτερους και τους χειρότερους πολίτες. Πέρα από κάθε υποκρισία και χωρίς διάθεση να αποθέσουμε σε κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο τις ευθύνες, είναι φανερό ότι το μεταπολιτευτικό καθεστώς κανάκευε και ενθάρρυνε, με κάθε τρόπο, άλλοτε σιωπηλά και άλλοτε εν χορδαίς και οργάνοις, όσους «πολίτες» είχαν ελαστική ή και στρεβλή αντίληψη των ατομικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών υποχρεώσεων. Ο λόγος ήταν φανερός: το καθεστώς αυτό δεν ήθελε πολίτες, δεν ήθελε καν πελάτες, όπως παλαιότερα. Ήθελε απλώς συνενόχους. Κάπως έτσι ετέχθη ο μεταπολιτευτικός μαζάνθρωπος.
Περισσότερα..... 

Αναδημοσίευση από το περιοδικό «μανιφέστο»

Ο λαθρεπιβάτης (Schwarzfahrer) TVXS.gr

Καταδίκη του καθημερινού ρατσισμού μέσα από μια ιστορία σε ένα τραμ. Η δεκάλεπτη ταινία του γερμανού σκηνοθέτη Pepe Danquart, Schwarzfahrer (μεταφραζεται ως «λαθρεπιβάτης» όμως κατά λέξη σημαίνει «μαύρος αναβάτης») βραβεύτηκε με το Oscar καλύτερης ταινίας μικρού μήκους το 1993.

tvxorissinora tvxorissinora

Δημοψήφισμα και άλλα μαγικά Tου Aλεξη Παπαχελα

Δεν ξέρω ποιο φαεινό μυαλό είχε την ιδέα του δημοψηφίσματος, αλλά θα πρέπει να επικηρυχθεί ως άκρως επικίνδυνο. Δημοψήφισμα για ποιο πράγμα, με τι όρους και σε ποια χώρα; Το δημοψήφισμα για το αν θέλουμε ένα νέο Mνημόνιο ή όχι θα είχε προφανή κατάληξη. Το πρόβλημα είναι πως δεν ψηφίζουν ούτε οι δανειστές μας ούτε αυτοί που καλούνται να μας (ξανα)δώσουν χρήματα για να πληρώνει το ελληνικό κράτος μισθούς και συντάξεις. Ή μήπως θα έπρεπε να κληθούμε να ψηφίσουμε για δραχμή ή ευρώ; Βλέπω ήδη τις απίστευτες σκηνές στα πρωινάδικα και τα τηλεκαφενεία των 8 με πάσης φύσεως «ειδικούς», ιερωμένους και άλλους να σηκώνουν το λάβαρο υπέρ της μικρής, καθαρής και έντιμης Ελλάδος. Απέναντι, οι φωνές της λογικής θα ήταν ως συνήθως λίγες και θα σαρώνονταν από τη νεοελληνική υστερία που μας καταλαμβάνει σε κρίσιμες ώρες.
Περισσότερα......

Κρατικο-μονοπωλιακός «αριστερο-σοσιαλισμός» Του Μπαμπη Παπαδημητριου

Το φοβούνται όσοι «αντιστέκονται» στην προοπτική του πλήρους διαχωρισμού των σημερινών δημόσιων επιχειρήσεων του ανταγωνιστικού τομέα, από το κράτος; Το σύστημα των ΔΕΚΟ δεν οργανώθηκε από το ΠΑΣΟΚ, όπως πιστεύουν πολλοί. Υπήρξε δημιούργημα της Δεξιάς, όταν όμως η Ελλάδα το χρειαζόταν. Οι δημόσιες επιχειρήσεις, μέχρι τη δικτατορία προσπαθούσαν και, κατά κανόνα, κατάφεραν να κάνουν ορθολογική χρήση πόρων. Αύξησαν γρήγορα την προσφορά υπηρεσιών, είχαν χαμηλό κόστος και, κατά το δυνατόν, ικανοποιητική ποιότητα.
Το σύστημα είχε, όμως, δύο αδυναμίες. Η πρώτη ονομάζεται «εποπτεία υπουργείου». Οι διοικήσεις και τα στελέχη έπρεπε να είναι πολιτικώς «δικοί μας». Οι προμηθευτές του εξοπλισμού των επιχειρήσεων δεν ξεχνούσαν τις «υποχρεώσεις» τους. Βεβαίως, ο πολιτικός προϊστάμενος φρόντιζε να βρίσκουν δουλειά οι νέοι της εκλογικής του περιφέρειας. Και, προφανώς, οι προτεραιότητες των έργων έπρεπε να συμβαδίζουν με τις ταλαντεύσεις του εκλογικού χάρτη της χώρας.
Η δικτατορία επεξέτεινε σε παροξυσμό και το σύστημα των προμηθευτών και το πελατειακό σύστημα «βολέματος» ημετέρων. Το χειρότερο, όμως, που συνέβη εκείνη την περίοδο ήταν ότι η οικονομική επιτυχία των δημοσίων επιχειρήσεων συνδυάστηκε με τον απόλυτο έλεγχο από αυτές σχεδόν όλων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε όλους τους κλάδους που άγγιζαν. Περισσότερα.....

Το χρέος, το έλλειμμα και η δημοκρατική αριστερά

                                                       Μάνος Ματσαγγάνης   τεύχος: 348 athens Voice
 
Βρισκόμαστε σε διαδικασία μετάβασης: από μια εποχή πλαστής ευδαιμονίας με δανεικά, σε μια νέα εποχή κατά την οποία θα πρέπει είτε να καταναλώνουμε λιγότερο είτε να παράγουμε περισσότερο (είτε κάποιο συνδυασμό των δύο).
Αυτό ισχύει είτε μείνουμε στο ευρώ (οπότε θα περάσουμε στην επόμενη φάση με συντεταγμένο τρόπο) είτε βγούμε από το ευρώ (οπότε αυτό θα γίνει με χαοτικό τρόπο).
Η νέα εποχή θέτει επί τάπητος μια σειρά θεμάτων (μια νέα agenda) που προκαλεί αμηχανία στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα.
Περισσότερα .... 

Ο Στέφανος Μάνος για τις αποκρατικοποιήσεις

Θά ποφύγουμε τήν χρεωκοπία μόνον ν κόψουμε κάθε δαπάνη πού δέν εναι παραίτητη γιά τή σωστή λειτουργία το κράτους καί δέν καλύπτει οσιώδεις κοινωνικές νάγκες καί ν περιορίσουμε δραστικά τό μέγεθος το κράτους. Κάτω πό τήν πίεση τς πραγματικότητας τό πο-
λιτικό καί κομματικό σύστημα φαίνεται νά χει δεχτεῖ ἀπρόθυμα τήν ποκρατικοποίηση τραπεζν καί ΔΕΚΟ. Ἀπόδειξη χθεσινή νακοίνωση το πουργικο Συμβουλίου. πειδή κυβέρνηση λλά καί ντιπολίτευση ποτέ δέν πίστεψαν στήν φελιμότητα τν ποκρατικοποιήσεων,


2011 05 24 ΕΣΤΙΑ

Τρεις άξονες για την πολιτική στην εποχή της κρίσης / του Δημήτρη Σκάλκου

Είναι πλέον πασιφανές ότι οι κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά τη σημερινή πολυεπίπεδη κρίση που μαστίζει τη χώρα μας. Εγκλωβισμένος ανάμεσα σε μία ανήμπορη και μάλλον απρόθυμη κυβέρνηση και σε μία καιροσκοπική και προκλητικά ανεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση, ο τόπος βαδίζει νομοτελειακά σε πολυετές οικονομικό τέλμα, κοινωνική αποδιάρθρωση και διεθνή περιθωριοποίηση.

Ωστόσο, οι απαντήσεις μπορούν και οφείλουν να αναζητηθούν στο πλαίσιο της πολιτικής. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια γι' αυτό είναι η απεμπλοκή της πολιτικής από την καταστροφική ρητορική του λαϊκισμού και η ανανέωση του πολιτικού λόγου με την ανάδειξη σύγχρονων ριζοσπαστικών προτάσεων.

Μία πολιτική υπέρβασης της σημερινής κρίσης πρέπει λοιπόν να κινηθεί γύρω από τρεις κύριους άξονες:
Περισσότερα.... 

Πίσω από τις λέξεις των πολιτικών ηγετών / του Γιώργου Κύρτσου

Έχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια σε ρόλο επαγγελματία παρατηρητή του αξιοπερίεργου ελληνικού πολιτικού βίου, αξιολογώ τις ομιλίες των πολιτικών ηγετών με βάση:
  • αυτά που λένε,
  • αυτά που εννοούν και
  • αυτά που αποφεύγουν να πουν.
Από την άποψη αυτή, η ομιλία του κ. Σαμαρά στο Ζάππειο, με την οποία διατύπωσε τη νέα οικονομική πρόταση της ΝΔ, το λεγόμενο «Ζάππειο ΙΙ», παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Ό,τι θέλουν οι συντεχνίες
Αν και προσπάθησε να δημιουργήσει την εντύπωση ότι θα είναι αυστηρός, σε περίπτωση που εκλεγεί πρωθυπουργός, με τις συντεχνίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας, ο κ. Σαμαράς πέρασε το μήνυμα ότι δεν σκοπεύει να θίξει τα κεκτημένα με τον ακόλουθο τρόπο (σελ. 14 της εισήγησης): «να ξεκαθαρίσουμε ότι κανένα συνδικάτο ΔΕΚΟ δεν είναι "ιδιοκτήτης" ούτε της ενέργειας ούτε άλλων δημόσιων υποδομών. Τα εργασιακά δικαιώματά τους είναι ιερά. Αλλά ιδιοκτησιακά προνόμια δεν έχουν, δεν μπορούν να έχουν και δεν τους αναγνωρίζουμε». Περισσότερα......

Η πιστοποίηση της κοροϊδίας

Tου Πασχου Μανδραβελη
Γράφαμε προχθές ότι φτάσαμε να μιλάμε για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων όχι επειδή απέτυχε το Μνημόνιο, αλλά επειδή δεν εφαρμόζεται. Αναφέραμε ότι υπάρχουν πολλοί «φιλεύσπλαχνοι» υπουργοί που ό, τι περιέκοψε το Μνημόνιο το έδωσαν σε υπερωρίες και οδοιπορικά. Οτι προσπαθώντας να κοροϊδέψουν την τρόικα στην ουσία κοροϊδεύουν τους Ελληνες πολίτες, οι οποίοι ρίχνουν λεφτά σε ένα βαρέλι δίχως πάτο και νιώθουν ότι οι θυσίες τους πάνε χαμένες.
Κατά μία σατανική σύμπτωση, την ίδια ημέρα δημοσίευσης του άρθρου (18.5.2011) ο Σύλλογος Υπαλλήλων του Υπουργείου Εργασίας εξέδωσε μια ανακοίνωση για να πιστοποιήσει πως «πολλοί δεν καταλαβαίνουν -ούτε στην κυβέρνηση, πόσω δε μάλλον στον κρατικό μηχανισμό- ότι, ακόμη και αν κοροϊδέψουμε την τρόικα, δεν μπορούμε να κοροϊδέψουμε την οικονομία. Οτιδήποτε δεν περικόπτουμε σήμερα, θα εμφανιστεί αύριο και με τόκο».Περισσότερα....

Προς Τρόικα Ανοικτή Επιστολή

Ως ευρωπαίοι πολίτες στέλνουμε το ακόλουθο μήνυμα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που έχουν αναλάβει μέρος της ευθύνης της ανάκαμψης της Ελλάδας από το χείλος της χρεοκοπίας στην οποία ανεύθυνοι πολιτικοί έχουν φέρει τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια: Κάνουμε έκκληση στην Τρόικα να βοηθήσει να αφαιρεθούν σημαντικά εμπόδια στην οικονομική ανάκαμψη και την απονομή κοινωνικής δικαιοσύνης, τα οποία το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο συστηματικά αποφεύγει να διευθετήσει. Ζητούμε από την Τρόικα να φέρει στο προσκήνιο τις αμέτρητες περιπτώσεις κοινωνικής αδικίας που διαχέονται στην ελληνική κοινωνία, τις περιπτώσεις των φτωχών που χρηματοδοτούν τους πλούσιους, τις περιπτώσεις των αδικαιολόγητων, ακόμα και ανήθικων κερδοσκοπιών των λίγων εις βάρος των πολλών. Συγκεκριμένα ζητούμε από την Τρόικα να επιμείνει στα ακόλουθα:

Προτιμάω έναν ευτυχισμένο οδοκαθαριστή από έναν νευρωτικό ακαδημαϊκό

gramma1Γράμμα μαθητή από Φιλανδία…

«Αγαπητέ Σωκράτη, μαθαίνω αρχαία ελληνικά και επειδή χθες διαβάζαμε μια επιστολή του Επίκουρου προς το φίλο του Μένοικο, μου άρεσε η προσφώνηση της επιστολής του και προσπάθησα να τη μιμηθώ.
Λοιπόν, όπως μου γράφεις, άκουσες ότι εμείς εδώ στη Φιλανδία βγήκαμε πρώτοι στον κόσμο στην Παιδεία, ενώ εσείς δεν τα πήγατε και τόσο καλά και θέλεις να μάθεις το γιατί. Θα προσπαθήσω, όσο γίνεται απλά, να σου περιγράψω το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πως περνάω μια ολόκληρη μέρα...

Περισσότερα

Ο παλιός κόσµος προτιµάει να παραδώσει ερείπια παρά να αποσυρθεί


Athens Voice      Edito 347        

ελτίο πολέµου. Γωνία Ηπείρου και Γ΄ Σεπτεµβρίου δολοφονείται ο Μανώλης Καντάρης την ηµέρα που θα γινόταν πατέρας. Για να του πάρουν µια βιντεοκάµερα. ∆ολοφονείται µε µαχαιριές ένας 20χρονος από το Μπαγκλαντές και 19 ακόµη µετανάστες µεταφέρονται στο νοσοκοµείο µε σοβαρά τραύµατα, κάποια από µαχαίρι. Το πογκρόµ που εξαπολύουν ακροδεξιές οµάδες εναντίον κάθε ξένου που κυκλοφορεί στο κέντρο συνεχίζεται έξι µέρες. Στην εντατική νοσηλεύεται σε κώµα ο Γιάννης Καυκάς µετά από επίθεση των ΜΑΤ σε διαδήλωση.  Περισσότερα .....