«Πάει πια ο καιρός της απάτης
Το κομψό ψέμα μας παράτησε»
Γ. Σαραντάρης
Ένας
από τους πνευματικούς ανθρώπους, του οποίου η απουσία ήταν νομίζω πολύ
σημαντική κατά τη θλιβερή για την κοινωνική μας συνείδηση τελευταία
τριακονταετία, ο 'Αγγελος Τερζάκης, έλεγε πως ένα καθεστώς κρίνεται από το είδος των πολιτών που ενθαρρύνει.
Ενθαρρύνει δηλαδή τους καλύτερους ή τους χειρότερους; Φυσικά, δεν
εννοούσε τους καλύτερους ή τους χειρότερους ανθρώπους (επ' αυτού
αρμόδιοι είναι μάλλον εκείνοι οι χολερικοί επιφυλλιδογράφοι που κρίνουν
και κατακρίνουν τους πάντες, πλην του αθώου εαυτού τους βεβαίως) αλλά
τους καλύτερους και τους χειρότερους πολίτες. Πέρα από κάθε υποκρισία
και χωρίς διάθεση να αποθέσουμε σε κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο τις
ευθύνες, είναι φανερό ότι το μεταπολιτευτικό καθεστώς
κανάκευε και ενθάρρυνε, με κάθε τρόπο, άλλοτε σιωπηλά και άλλοτε εν
χορδαίς και οργάνοις, όσους «πολίτες» είχαν ελαστική ή και στρεβλή
αντίληψη των ατομικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών υποχρεώσεων. Ο
λόγος ήταν φανερός: το καθεστώς αυτό δεν ήθελε πολίτες, δεν ήθελε καν
πελάτες, όπως παλαιότερα. Ήθελε απλώς συνενόχους. Κάπως έτσι ετέχθη ο
μεταπολιτευτικός μαζάνθρωπος.
Περισσότερα.....
Αναδημοσίευση από το περιοδικό «μανιφέστο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου