Δάσκαλε που πάλευες! Tου Πασχου Μανδραβελη

Είναι εκπληκτικό -και ίσως ειρωνικό-, αλλά ο μόνος οργανισμός που εφαρμόζει πλήρως το Μνημόνιο είναι το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις του. Εφαρμόζει ακόμη και εκείνα που δεν προβλέπονται από το Μνημόνιο, αλλά το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι γίνονται ελέω Μνημονίου. Δεν το λέμε εμείς, το περιέγραψε η ίδια η γενική γραμματέας του κόμματος στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη. Απλώς υπογράμμισε ότι το κάνει για αγαθούς, ήτοι σοσιαλιστικούς, σκοπούς.

Διαβάστε περισσότερα: 

Σχέδιο Α, plan B και πίσω η χρεοκοπία…TOY Μπάμπη Παπαδημητρίου

22/09/2011

Υπάρχει ένας νόμος, έχει ψηφιστεί την 1η Ιουλίου του 2011 «υπ’ αριθμόν 3985» το περίφημο Μεσοπρόθεσμο. Τα μέτρα είναι όλα εκεί μέσα. Όταν λεει ο Μπομπ Τράα, μόνιμος εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα, ότι μπορεί να χρειαστούν κάποια ακόμη, είναι επειδή όλα, όταν θα επανυπολογιστούν, μπορεί να μην επαρκούν. Πρέπει να πιάσουμε ένα νούμερο και έχουμε δύο, χονδρικά, επιλογές. Έχουμε ένα σχέδιο Α και υπάρχει και ένα σχέδιο Β. Ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό κι ευτυχώς που οι Γερμανοί επιμένουν στο να έχουν αυτοί και τελικώς να έχει η Ευρώπη, ένα σχέδιο Β.

Περισσότερα εδώ......

Η διακομματική αντιευρωπαϊκή, αντιμεταρρυθμιστική προπαγάνδα που αντιστέκεται σε οποιαδήποτε αλλαγή που θίγει τα κατεστημένα συμφέροντα, έχει επικρατήσει. Τα θύματα, αμέριμνα και αγανακτισμένα, οδηγούνται στην περήφανη, μοναχική Ελλάδα της νέας δραχμής και της τριτοκοσμικής χρεοκοπίας. Του Φωτη Γεωργελέ

Ξέρεις, μου λέει, λίγο χαρούμενα, λίγο ντροπαλά, λίγο μπερδεμένος, πήρα σύνταξη. Και; ρωτάω γιατί η νότα της μελαγχολίας είναι φανερή στα λόγια του. Στενοχωρήθηκα, έφυγα στην καλύτερη εποχή μου, ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα τόσο ώριμος, να διδάξω, να μεταδώσω στα παιδιά. Τότε γιατί; Τρομοκρατήθηκα, δεν ακούς, εφημερίδες, κόμματα, θα πάει η σύνταξη στα 67, στα 70, θα δουλεύετε μέχρι να πεθάνετε, τι να κάνω, να δουλεύω αλλά 20 χρόνια; Έφυγα.
Αδειάζουν το Δημόσιο, ωθούν τον κόσμο στη σύνταξη. Έφτιαξαν ένα υπερτροφικό, δυσκίνητο, πανάκριβο τέρας που δεν παλεύεται, πρέπει να μειώσουν το κόστος του και μην τολμώντας να κάνουν οτιδήποτε άλλο, προωθούν τις μαζικές πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. 50.000 αιτήσεις μόνο φέτος. 12 πλασματικά έτη, 50 χρονών άνθρωποι με ένα παιδί βγαίνουν στη σύνταξη. Περισσότερα εδώ....

Ορχήστρες την εποχή του mp3 Aristos Doxiadis

ΤΟ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ  Aristos Doxiadis

Με τη γερμανίδα μεταφράστρια ενός κειμένου μου, κολλήσαμε στον όρο 'αργομισθία'. Το έγραψε περίπου 'θεση που αμοίβεται χωρίς να υπάρχει εργασία'. "Δεν υπάρχει μονολεκτικός όρος;" ρώτησα. "Δεν υπάρχει το φαινόμενο," απάντησε

Δημοσιεύτηκε στο Βήμα, στην ενότητα Νέες Εποχές, με θέμα: "Το τέλος της μεσαίας τάξης;", 4/11/2011. (Με πλάγια γράμματα οι προτάσεις που δεν δημοσιεύτηκαν.)

Στην Ινδία και στην Κίνα, πολλές δεκάδες εκατομμύρια πολίτες έχουν μπεί στη μεσαία τάξη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Εχουν δουλειές γραφείου, πανεπιστημιακή μόρφωση, εισοδήματα που φτάνουν για να αγοράσουν αυτοκίνητα και διαμερίσματα. Στον αραβικό κόσμο η αραβική άνοιξη είναι, για πολλούς, μια επανάσταση της μεσαίας τάξης. Τα πλήθη στο Ταχρίρ δεν ήταν εκεί γιατί πεινούσαν, αλλά γιατί ζητούσαν τις ατομικές ελευθερίες και το κράτος κανόνων που αρμόζει σε πολίτες ενημερωμένους και μορφωμένους. Στην κλίμακα του πλανήτη, δεν εξαφανίζεται η μεσαία τάξη.
 Στις ανεπτυγμένες χώρες όμως, πιέζεται και κινδυνεύει. Ούτε το φαινόμενο είναι απλό, ούτε οι αιτίες του. Μια απλοϊκή ερμηνεία το αποδίδει στη συγκέντρωση του πλούτου στην κορυφή της πυραμίδας, που προέρχεται από την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου. Αλλά η συγκέντρωση του χρήματος δεν είναι επαρκής αιτία για να εξαφανιστούν οι θέσεις εργασίας ή για να μην φτάνει το μέσο εισόδημα για να αγοράσεις αυτοκίνητο.

Περισσότερα εδω......

«Με τα µυαλά που φτάσαµε στην κρίση δεν µπορούµε να βγούµε από αυτήν» Στ. Ράμφος:

«Με τα παλιά µυαλά και τις παλιές σκέψεις» δεν µπορούµε να βγούµε από την κρίση, υποστηρίζει ο φιλόσοφος Στέλιος Ράµφος. Τον βρίσκουµε σκεπτικό αλλά αισιόδοξο. Πιστεύει ότι πρέπει να ξαναβρούµε τις έννοιες που θα δώσουν νόηµα στην πραγµατικότητά µας για να βγούµε από την κρίση. Κατά τον Στ. Ράµφο, φτάσαµε σε µια ζωή που στηρίζεται στην «άρνηση του νοήµατος», η οποία δηµιούργησε «µια αίσθηση ζωής και ένα είδος ηθικής ουδετερότητας, που έκανε τους διαχειριστές του πλούτου αδιάφορους για τις κοινωνικές προεκτάσεις του προβλήµατος».


Περισσότερα εδώ.....

Οι πολιτικοί της χρεοκοπίας Tου Πασχου Mανδραβελη

Δεν ξέρουμε τι ακριβώς εννοούσε ο ποιητής Τηλέμαχος Χυτήρης όταν εκστομιζε στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας ότι «δεν μπορεί να κλείνεις ένα δημόσιο ΜΜΕ σε περίοδο κρίσης...». Αν δεν το κλείνεις σε περίοδο κρίσης, πότε το κλείνεις; Οταν «λεφτά (έστω δανεικά) υπάρχουν»; Ή μήπως γενικώς ποτέ δεν κλείνεις ένα δημόσιο ΜΜΕ, επειδή έχεις διορίσει στρατιές πελατών και ήδη έχεις πληρωθεί (ψηφιστεί) γι’ αυτό;
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι τα δημόσια ΜΜΕ, δεν κλείνουν ποτέ επειδή είναι η ιερή αγελάδα του πελατειακού συστήματος. Δημόσιες επιχειρήσεις επίσης δεν πουλάμε σε περίοδο κρίσης, επειδή οι τιμές είναι χαμηλά· άσχετα αν η τιμή του δημόσιου χρέους στη δευτερογενή αγορά είναι επίσης χαμηλά και μπορούμε να αποπληρώσουμε φθηνά μέρος του υπέρογκου δημοσίου χρέους. Περισσότερα εδώ.....