Κλαυθμός βαρύς ακούστηκε για το σχέδιο της κυβέρνησης να αξιολογεί τους
προς μετάταξη υπαλλήλους και όσοι δεν κάνουν για κάποια θέση του
Δημοσίου να απολύονται. Δυστυχώς, ο κλαυθμός που ακούστηκε είναι για
τους λάθος λόγους. Αντί να κλαίμε που μέχρι στιγμής (και ανεξαρτήτως της
οικονομικής κρίσης) δεν γίνεται καμία αξιολόγηση των υπαλλήλων στο
Δημόσιο, κάποιοι κλαίνε επειδή θα γίνει μια φορά. Ετσι γέμισε το κράτος
με αδιάφορους υπαλλήλους και κάθε χρόνο χρειαζόταν συμβασιούχους, για να
κάνουν τη δουλειά των αδιάφορων. Μετά οι συμβασιούχοι πίεζαν για
«εργασιακή ασφάλεια». Κάποιοι φιλεύσπλαχνοι και πεινασμένοι για ψήφους
υπουργοί τούς νομιμοποιούσαν και πολλοί από τους μόνιμους πλέον
υπαλλήλους περνούσαν στο σώμα των αδιάφορων. Το αποτέλεσμα ήταν να
χρειάζονται νέοι συμβασιούχοι, που μετά ζητούσαν μονιμοποίηση και ούτω
καθεξής μέχρι να φτάσουμε στη χρεοκοπία.
Περισσότερα.....
Περισσότερα.....