Άει σιχτίρ πια με τα λεφτά του Άρη Δαβαράκη

Μα πού θα πάει πια αυτό το πρόβλημα με τα λεφτά παγκοσμίως; Έτσι θα ζήσουμε από δω και μπρός, με τις Standard & Poor΄s και τις Moody’s, τα triple A’s και όλους αυτούς τους οικονομικούς όρους που παπαγαλίζουμε όλοι οι άσχετοι, σχεδόν δυο χρόνια τώρα; Ζαλίστηκα, κουράστηκα, βαρέθηκα. Όλα για τα λεφτά τα κάνουμε και όλο για λεφτά μιλάμε. Γι’ αυτό ήρθαμε σ’ αυτόν πλανήτη, επιβάτες του τόσο τρυφερού αλλά και αρτιότατα εξοπλισμένου αυτού διαστημοπλοίου (για την μήτρα της μάνας μας λέω βεβαίως) που με τόσους κόπους μας ανάστησε και μας έκανε ανθρώπους; Για να μαζεύουμε μπικικίνια και να γινόμαστε δυστυχισμένοι χωρίς αυτά, δυστυχισμένοι γι’ αυτά, δυστυχισμένοι γιατί δεν έχουμε όσα ο γείτονάς μας –ή αυτός ο διάσημος στο περιοδικό lifestyle (ή το αντίστοιχο blog στο διαδίκτυο); Τόσο μεγάλη υπόθεση είναι τελοσπάντων αυτά τα «λεφτά»;
Δεν ζω σε άλλον πλανήτη, μην μπερδευτείτε. Εδώ ζω και εγώ και τραβάω το κουπί που τραβάμε όλοι μας για να επιζήσουμε. ΟΚ. Δεν έχω πρόβλημα μ’ αυτό. Μ’ αρέσουνε και μένα πράγματα που έχουν ένα κόστος, δεν είμαι του αντίσκηνου στην πλατεία Συντάγματος ούτε στον Λευκό Πύργο. Ένα ωραίο δωματιάκι, όσο πιο ωραίο γίνεται, με θέα στον Βόσπορο, τον Σηκουάνα ή και το πάρκο (ας είναι και από το «Plaza» ή  Περισσότερα εδώ...