Οι «άνεργοι και πικραμένοι» Tου Πασχου Μανδραβελη

Με τον καλύτερο τρόπο συνόψισε τη σύγκρουση της κοινωνίας με τους ιδιοκτήτες ταξί ο αντιπρόεδρος του σωματείου Θεσσαλονίκης. «Δεν γίνεται», είπε χθες στον ΣΚΑΪ, «να μπορεί κάθε άνεργος και κάθε πικραμένος να βγάζει μια άδεια ταξί!»
Ακριβώς εκεί βρίσκεται ένα θέμα αρχής μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Να μπορεί κάθε «άνεργος και πικραμένος» να κάνει τη δουλειά που θέλει. Να μπορεί να γίνει γιατρός, αν σπουδάσει Ιατρική, ή ιδιοκτήτης ταξί αν έχει τα τυπικά προσόντα. Τα πληθυσμιακά κριτήρια, που υποκριτικά πολλοί ψηφοθήρες θέτουν, δεν είναι παρά ο ευφημισμός του αποκλεισμού των «ανέργων και πικραμένων» αυτής της κοινωνίας. Σύμφωνα με τη λογική τους, όσοι βολεύτηκαν -είτε γιατί είχαν μπάρμπα στην Κορώνη, είτε έδωσαν «μαύρα» κάτω από το τραπέζι- βολεύτηκαν. Οι υπόλοιποι δεν θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα, ούτε καν να δοκιμάσουν. Στα φυσιολογικά εμπόδια (που έχει η έναρξη ενός επαγγέλματος) ή στα γραφειοκρατικά αναχώματα (που βάζει το κράτος κατά την έναρξη μιας επιχείρησης) πρέπει να προστεθεί και το νταβατζιλίκι των μαντράδων που εμπορεύονται τις άδειες. Δηλαδή, οι «άνεργοι και πικραμένοι αυτής» της κοινωνίας πρέπει να πληρώσουν και εισιτήριο εισόδου για να κάνουν την δουλειά που θέλουν. Περισσότερα εδώ...